Gracze kolekcjonujący wszystkie dodatki do jednej gry, doskonale zdają sobie sprawę z tego, jak problematyczne staje się przechowywanie ich ulubionego tytułu. Zalegające na półce pudełka wypełnione po brzegi woreczkami foliowymi z kartami, żetonami, kostkami i figurkami zaczynają powoli straszyć bałaganem. Wpływa to także na nierzadko długi i żmudny proces rozkładania gry, który dla wielu graczy potrafi być elementem decydującym o tym, aby przy małej ilości czasu sięgnąć jednak po inną pozycję. Na rynku znajdziemy co prawda kilka rozwiązań w postaci insertów do pudełek, ale z doświadczenia wiem, że jest to dobre remedium dla osób, które posiadają samą podstawkę danej gry lub pojedyncze – w dodatku małe – rozszerzenie. Co zatem zrobić, gdy posiada się takiego „mutanta” jak Eldritch Horror od FFG? Kupić Kufer „Horror Ed.2” stworzony przez firmę WarBoX!
Uwielbiam, gdy solidność idzie w parze z prostotą. Nie inaczej jest w tym wypadku. Otrzymujemy bowiem naprawdę ciężki i sporych rozmiarów kufer, który niemalże w moment po rozpakowaniu jest gotowy do użycia. W moment, gdyż do samodzielnego złożenia dostajemy zaledwie pięć niedużych pojemników, których sklejenie – posiłkując się instrukcją – zajmuje nie więcej jak trzy kwadranse. Następnie kilka godzin schnięcia i można rozpocząć przenoszenie zawartości do samej skrzyni.
A miejsca jest tutaj naprawdę sporo. Trzy gotowe komory na duże karty, trzy na małe, jedna przeznaczona dla Kart Badaczy i Przedwiecznych i jedna dla pionków z wizerunkami Badaczy. Zakładając, że nie trzymacie kart w koszulkach, kufer ten z powodzeniem pomieści grę podstawową oraz wszystkie 8 dodatków (wraz z dodatkowymi planszami) dedykowanych Eldritch Horror. W przypadku, gdy uparcie ubieracie wszystkie swoje karty w koszulki, powinniście odliczyć możliwość przetrzymywania tutaj dwóch dodatków. Osobiście, poza grami karcianymi, resztę mojej kolekcji przechowuję bez zabezpieczeń w postaci koszulek na karty – po kilkudziesięciu rozgrywkach nadal nie widać na nich śladów użytkowania, więc nie odczuwam potrzeby dodatkowego ich zabezpieczenia. Dzięki temu cała kolekcja może znaleźć się w jednym miejscu. Uwierzcie, że to szalenie ważne przy grze z taką ilością dodatków.
Pojemniki na żetony są wykonane naprawdę solidnie. Po sklejeniu pozwoliłem sobie na kilka „crash testów” każdego z nich – zrzucając je kilka razy z wysokości stołu na posadzki. Efekt? Żaden z pojemników nie uległ pęknięciu, złamaniu czy choćby zadrapaniu. Możecie być więc spokojni o jakość wykonania, choć oczywiście nie zachęcam do samodzielnego jej sprawdzania w sposób opisany powyżej.
Każdy z pojemników został stworzony dodatkowo w taki sposób, aby przetrzymywać w nim konkretne rodzaje żetonów czy znaczników. Wszystko ma swoje miejsce i znacząco skraca czas potrzebny do przygotowania rozgrywki. Osobiście z 20 minut zszedłem do lekko ponad 5 – przy jednoczesnym zachowaniu naprawdę sporej ilości wolnego miejsca na stole. Genialne!
Skrzynka zamykana jest na mały zamek, który z całości produktu prezentuje się chyba najgorzej. Zawiasy są średniej jakości, ale nie spodziewajmy się także zabezpieczeń rodem z drzwi antywłamaniowych. Dostęp do zawartości ma być łatwy, a zaproponowane przez producenta rozwiązanie sprawdza się na potrzeby ich produktu lepiej niż dobrze. Nie można więc krytykować tego punktu nazbyt mocno. Przymykam na to oko.
A jak ten produkt wypada pod względem ceny? Za 199zł otrzymujecie najlepszy moim zdaniem organizer dostępny do jakiejkolwiek gry planszowej. Próżno szukać lepszego rozwiązania dedykowanego grze Eldritch Horror. Osobiście jestem zachwycony. Nie wyobrażam sobie przechowywania tej gry w inny sposób. Produkt oceniam jako idealny i z ręką na sercu polecę go każdemu fanowi bluźnierczych kultów z kart opowiadań H.P. Lovecrafta. Mam jednak drobne marzenie – podobne rozwiązanie dedykowane Posiadłości Szaleństwa.
Dziękujemy firmie WARBOX za udostępnienie egzemplarza skrzynki w celach recenzenckich.
Miłośnik dźwięków niebanalnych, wielbiciel horroru, zagorzały kinoman i stroiciel trzęsień ziemi. Z planszówkami powiązany od 2015 roku. Niepoprawny „ameritrashowiec-masochista”, który każdą nową grę kooperacyjną chce zaczynać od najwyższego poziomu trudności. Zawsze odczuwa, że powinien tworzyć jeden projekt więcej i ogrywać jeszcze jedną pozycję ze swojej półki.
Do jego ulubionych tytułów należy niemal wszystko co związane z „Mitologią Cthulhu” i szeroko pojętą narracją w grach bez prądu. Znany jest także z najbardziej pamiętnych zdrad w „Grze o Tron” w swoim towarzystwie. Jeżeli nie trafi na naprawdę dobre gry „euro”, to stara się nie pamiętać o ich istnieniu.
