Marvel Zombies – Fantastic 4 Oblężenie to rozszerzenie, które dodaje tytułową Fantastyczną 4 i krótką serię scenariuszy opartych na nowej mechanice wieżowca lub jak kto woli, wielu pięter, między którymi poruszamy się windą.
Nie jest to rewolucyjna zmiana, ale mimo wszystko dość ciekawa, bo zombiaki zanim przejdą na inne piętro, sprawdzają, czy mają coś do roboty na swojej kondygnacji i dopiero wtedy idą do windy i natychmiast przemieszczają się do piętra z bohaterami nie zależnie od różnicy poziomów. Robi się więc trochę ciasnawo.
Dostaliśmy również kafle z dużymi pomieszczeniami, które wiele nie różnią się od otwartej przestrzeni — nawet na skos nie wyznaczamy pola widzenia, co jest w mojej opinii bez sensu. No ale okej, najpewniej spowodowane zostało to matematyką i podstawowymi mechanizmami antyskosowymi.
Jak to w Marvel Zombies bywa, rozszerzenie jest kompatybilne ze wszystkimi podstawkami z tej serii — możemy grać zarówno w trybie Superbohaterów, jak i w trybie Zombie.
Cała Fantastyczna 4 nie zamieniła się w zombiaki, więc jako jednolity (a przecież zróżnicowany team) możemy wspólnie ruszyć na hordę przeciwników, czego wcześniej mi trochę brakowało, bo dostawaliśmy mocno wymieszane towarzystwo.
Jeżeli jesteś fanem serii Marvel Zombies, to pewnie tak jak ja, uważasz że im więcej, tym lepiej. W przypadku Fantastycznej Czwórki rzeczywiście warto, bo nie dość, że dostajemy zestaw fajnych postaci, to również nowe ciekawe misje i zestaw kafli. Zawartości nie ma jakoś wybitnie dużo, a pudełko jest większe od drugiego dostępnego rozszerzenia (Strażników Galaktyki) jedynie ze względu na kafle, ale uważam, że jest udane i “zombicide-entuzjastom” przypadnie do gustu.
Tu znajdziecie recenzję Marvel Zombies, a tu jej mniejszego braciszka Marvel Zombies: Rewolucję Bohaterów. Już niebawem pojawi się również tekst dot. Marvel Zombies: Rewolucja X-Men.
Dziękujemy wydawnictwu Portal Games za przekazanie egzemplarzy do prezentacji.
Założyciel bloga. Z grami planszowymi związany od 2014 roku. Wielki fan gier z klimatem, ale nie pożałuje również czasu na porządne euro. Przed planszówkami jego największą pasją były gry fabularne, z którymi związany był praktycznie od dziecka. Lubi uzasadnioną losowość — gry planszowe mają sprawiać mu przyjemność, a nie wrażenie nadgodzin z Excelem w roli głównej. Czemu „angry” chcielibyście zapytać? Ano, raczej nie szczędzi języka, gdy trzeba. Chociaż i tak ostatnio trochę złagodniał. „Pisze jak jest”. Jeżeli coś mu się nie podoba, to nie boi się o tym mówić.
